Κορονοϊός και ατομική καταπίεση

Αγαπητοί μου φίλοι,
καλησπέρα σας. Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα άλλο κομμάτι της πραγματικότητας μας, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα με αυτόν τον ιό που μας βρήκε. Αφού αναλύσαμε το ιατρικό κομμάτι, το κοινωνικό κομμάτι, και αφού απάντησα στις ερωτήσεις σας για την θεία κοινωνία , με όποιο κόστος είχε αυτό σε μένα, τώρα θα ήθελα να σκεφτούμε λίγο το κομμάτι της καταπίεσης της ατομικής μας ελευθερίας και κατά συνέπεια της έννοιας της κοινωνικής ευθύνης.

Καλώς ή κακώς , έτσι όπως μας λένε οι άρχοντες αυτού του τόπου, επιβάλλεται να απομονωθούμε  από τους άλλους. Το σκεπτικό είναι πως αν αποφύγουμε τις κοινωνικές επαφές, θα μειώσουμε τον ρυθμό μετάδοσης του ιού. Αυτό είναι σημαντικό γιατί σαν κράτος έχουμε περιορισμένο αριθμό ατόμων που μπορούμε να φροντίσουμε, άπαξ και αρρωστήσουν. Όσο λιγότερα άτομα αρρωσταίνουν την ημέρα, τόσο χρόνο κερδίζουμε και κατά συνέπεια πεθαίνουν μόνο όσοι υποκύπτουν στον ιό, παρά την καλύτερη αγωγή.

Η απομόνωση στο σπίτι είναι σίγουρα μια παραβίαση της ατομικής ελευθερίας μας. Μας επιβάλλει το κράτος να κάνουμε κάτι που δεν θέλουμε, χωρίς να βλέπουμε προς το παρόν το όφελος της πράξης μας γιατί οι νεκροί, αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα είναι ελάχιστοι. Επίσης, πολλοί από μας , θεωρούν ότι εφόσον αυτοί δεν κινδυνεύουν από τον ιό γιατί είτε δεν ανήκουν σε κάποια ευπαθή ομάδα , είτε γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει για κανέναν από τις ευπαθείς ομάδες, είτε γιατί απλά θεωρούν πως μας τρομοκρατούν χωρίς λόγο, είτε γιατί απλά είναι αψυχολόγητοι και θέλουν πάντα να κάνουν το αντίθετο από αυτό που τους λένε, για να χρωματίζουν με ιστορίες για αγρίους την ανούσια ζωή τους, γι'αυτούς τους λόγους και άλλους τόσους, δεν μπαίνουν στην διαδικασία να σκεφτούν υπεύθυνα και να ακολουθήσουν κατά γράμμα τις επιταγές του κράτους, μπας και βγούμε όσο το δυνατόν συντομότερα και όσο το δυνατόν αλώβητοι από αυτήν την δοκιμασία.

Οι οδηγίες είναι απλές, Μειώνουμε στο ελάχιστο τα άτομα που ερχόμαστε σε επαφή και παίρνουμε όλα τα μέτρα προφύλαξης.  Μειώνουμε όσο μπορούμε το ρίσκο να αρρωστήσουμε από το οτιδήποτε.

Αντιλαμβανόμαστε πλήρως πως αυτό που ζούμε δεν αρέσει σε κανέναν. Κανένας δεν περνάει καλά. Γι'αυτό και τα άτομα που δεν ακολουθούν αυτό που όλοι εμείς οι άλλοι το κάνουμε και σκάζουμε , μας την δίνουν στα νεύρα ένα παραπάνω. Και θα το θυμόμαστε και θα κριθούμε από τις πράξεις μας. Τα συμπεράσματα θα βγουν και θα έχουν άλλη βαρύτητα. Γι΄αυτό είναι βασικό , ακόμα και αν δεν μας ενδιαφέρει και δεν θέλουμε να υπακούσουμε στους νόμους του κράτους, να το κάνουμε παρά ταύτα για να μην διαρραγεί η συνοχή του κοινωνικού ιστού. Είναι σημαντικό να το κάνουμε σωστά για να δείξουμε και στους διεθνείς παράγοντες ότι οι Έλληνες σαν λαός έχουν κάτι θετικό να δείξουν, να βγούμε περήφανοι μέσα από αυτό και όχι μια χώρα διαλυμένη ηθικά και κοινωνικά. Οικονομικά θα διαλυθούν όλες οι χώρες λίγο ή πολύ. Το θέμα είναι να σώσουμε ο,τι μας μένει να σωθεί.

Περαστικά μας
Ελινα


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου