Κορονοϊός και Θεία Κοινωνία

Αγαπητοι μου φιλοι,

σημερα θα καταπιαστουμε με ενα αμφιλεγομενο θεμα που εχει απασχολησει την ελληνικη κοινωνια τις τελευταιες ημερες. Το ακουμε συνεχεια να συζητιεται αυτο το θεμα. Ολοι βγαινουν και λενε την αποψη τους και πολυ επαναποσταρουν τις αποψεις αλλων για να δειξουν την συμφωνη γνωμη τους η για να σατιρισουν αυτα που λενε αλλοι.

Η ερωτηση ειναι απλη. Μεταδιδεται ο ιος με την θεια κοινωνια;

Κι ετσι απλα απλα χωριζομαστε σε δυο στρατοπεδα. Σε αυτους που πιστευουν οτι ναι μεταδιδεται, οποτε καλο ειναι να μην κοινωνουμε αυτο το διαστημα και σε αυτους που πιστευουν οτι δεν μεταδιδεται , οποτε πρεπει να συνεχισουμε να τελουμε τα θρησκευτικα μας καθηκοντα χωρις αλλαγη.

Σε αυτην την ερωτηση, οι αθεοι, οι αλλοθρησκοι και οι γνωστικιστες βρισκουν πολυ ευκολη την απαντηση. Ο κοινος νους, η κοινη λογικη λεει οτι εφοσον ο ιος μεταδιδεται μεσω των σταγονιδιων της στοματοφαρυγγικης κοιλοτητας, το να μοιραζεσαι ενα κουταλακι αυξανει τις πιθανοτητες σου να μεταδοσεις και να κολλησεις τον ιο. Οποτε , συμφωνα παντα με την κοινη λογικη ενος μη χριστιανου ορθοδοξου πολιτη,  για το καλο της κοινωνιας θα πρεπει να μην κοινωναμε για να μην κολλαμε ή μεταδιδουμε τον ιο.

Ευλογα αναρωτιομαστε γιατι συγκεκριμενα για αυτον τον ιο; Γιατι δεν εγινε τοσο σουσουρο με τις γριπες που γυρνανε ανα καιρους και τις γαστρεντεριτιδες. Την απαντηση εδωσε χτες το ΠΟΥ που ανακηρηξε τον ιο αυτο σε πανδημια και εξηγησε πως σκοπος ειναι να καθυστερησουμε οσο μπορουμε την εξαπλωση του ιου ετσι ωστε να αρρωσταινει ναι μεν ο κοσμος, αλλα σε κυματα δε, ωστε να μπορουμε να τους νοσηλευουμε , να μπορουμε να δουλευουμε και να μην παθουμε πατατρακ και στα νοσοκομεια αλλα και στην οικονομια της χωρας. Πολυ απλα ειναι διαφορετικο να ειναι αρρωστοι ο ενας στους δεκα και διαφορετικο να ειναι αρρωστοι οι εννια στους δεκα. Τα νοσοκομεια δεν θα εχουν χωρο ουτε για τους κοροναισμενους , ουτε για τους αλλους ασθενεις, που εχουν και αυτοι αναγκη για θεραπεια. Κανεις δεν παει στο νοσοκομειο για πλακα. Κανεις δεν θελει να χειρουργηθει, εντελει κανεις δεν θελει να αποχαιρετησει τον ματαιο τουτο κοσμο.

Ομως οι ορθοδοξοι χριστιανοι εχουν προβλημα στην απαντηση αυτης της ερωτησης. Κι αυτο γιατι συμφωνα με το δογμα της εκκλησιας της ελλαδος, η κοινωνια δεν μεταφερει ιους και μικροβια καθως κατα την διαρκεια της θειας λειτουργιας το κρασι και το ψωμι μετουσιωνονται σε σωμα και αιμα Χριστου. Γιαυτο και το δινει ο ιερεας να το φαμε και να το πιουμε , για να μεταλαβουμε τον Χριστο, να μπει ο Χριστος μεσα μας. Θα ηταν παραλογο, ισχυριζεται το χριστιανικο δογμα, ο Χριστος να μεταφερει κατι εγγενες κακο μαζι του γιατι απλα αυτο δεν γινεται , γιατι ο Χριστος εχει ιδια φυση με τον Θεο, το απολυτο Καλο.  Κι ετσι καταληγουμε στο οτι ενας ορθοδοξος χριστιανος με υγιη πιστη θα πρεπει να θεωρει οτι με την κοινωνια δεν κινδυνευει να κολλησει τιποτα και οτι αντιθετως πρεπει να κοινωνησει για να θωρακιστει απεναντι σε καθε λογης κακο.

Οποιαδηποτε αλλη θεση ειναι αιρετικη γιατι αναιρει ενα βασικο μυστηριο της ορθοδοξης εκκλησιας.

Οποτε εχουμε τωρα εναν μεγαλο πληθυσμο βαφτισμενων χριστιανων που καλουνται να παρουν θεση εμπρακτως και να απαντησουν στις εξεις ερωτησεις

1. Πιστευω στα αληθεια οτι το κρασι και το ψωμι μετουσιωνονται στον Χριστο αρα δεν κολλαω τιποτα;
2. Ειμαι διατεθειμενος να ακολουθησω την θρησκευτικη μου πεποιθηση παση θυσια, οταν ζω σε ενα πλανητη με ανθρωπους που δεν πιστευουν το ιδιο και διατεινονται οτι τους βλαπτω με την πρακτικη μου, ασχετα αν εγω πιστευω οτι δεν τους βλαπτω
3. Τι θα γινει αν ακουσω την εγκοσμια εξουσια και παραβω τους νομους του Θεου και δεν κοινωνησω και παρακολουθω τα μυστηρια απο την τηλεοραση ετσι οπως με συμβουλευουν οι επιστημονες, ο πρωθυπουργος και οχι ετσι οπως με συμβουλευει ο ιερεας ;

Ας προσπερασουμε την ειρωνια των τριων ερωτησεων , οπως και ο Χριστος τους τρεις πειρασμους απο τον διαβολο αφου νηστεψε σαραντα ημερες στην ερημο και ας προσπαθησουμε να απαντησουμε ο καθενας για τον εαυτο του , αυτες τις ερωτησεις.

Αν πιστευω οτι το κρασι και το ψωμι γινονται σωμα και αιμα Χριστου , τοτε θεωρω οτι εχω δικαιωμα να κοινωνησω και να ασκησω ελευθερα το θρησκευτικο μου καθηκον. Αν οχι, τοτε εννοειται πως δεν θα κοινωνησω. Ομως σιγουρα θα θεωρουμαι αιρετικος, και θα εχω να απολογηθω για σκεψεις απιστιας.

 Ομως τι απανταω στην δευτερη ερωτηση αν πιστευω οτι η θεια κοινωνια δεν μεταδιδει τιποτα αλλο παρα μονο τον Χριστο και κατα συνεπεια την αγαπη; Ποια πρεπει να ειναι η σταση μου ως αληθινος χριστιανος απεναντι στην ανθρωποτητα των αλλοθρησκων που νιωθουν απειλουμενοι απο το δικο μου θρησκευτικο καθηκον; Ειναι χριστιανικο να αδιαφορησω ή ειναι χριστιανικο να θυσιασω το θελημα μου και αυτο που ειναι καλο για εμενα για να αποφευχθουν διαμαχες και προσβολες. Ο Χριστος ξερουμε τι εκανε  στην περιπτωση αυτη. Γιαυτο και τον βλεπουμε πανω στο σταυρο και οχι σε καφενεια να παιζει χαρτια (ας μου συγχωρεθει απο τους θρησκους η ασεβεια, το κανω απλα για να γινει πιο εντονη η εικονα του πως πρεπει να σκεφτομαστε χριστιανικα).Οποτε συμφωνα με αυτην την σκεψη πρεπει να θυσιασουμε το θελημα μας και να υποταχθουμε στο θελημα των αλλων , δηλαδη να ακολουθησουμε τις επιταγες της εγκοσμιας αρχης και να αποφευγουμε τον εκκλησιασμο και την κοινωνια.  Ετσι ,μεσα απο την αυτοθυσια μας, θα βοηθησουμε την συνοχη της κοινωνιας και τον συνανθρωπο.
 Ομως τι θα γινει αν τελικα ειναι πιο σημαντικο συμφωνα παντα με το χριστιανικο δογμα , να ομολογουμε τον Χριστο, να μαρτυρουμε για τον Χριστο. Εδω θα πρεπει να θυμηθουμε τον Αγιο Πετρο (οχι ετσι οπως σας ηρθε αμεσως στο μυαλο...) οταν κατα την διαρκεια της συλληψης του Ιησου , τον αρνηθηκε τρεις φορες πριν λαλησει ο κοκορας. Ειναι αυτο το αμαρτημα στο οποιο θα πεσουμε; Μπορει αυτο να συγχωρεθει; Αντεχει η θρησκευτικη μας συνειδηση να αποδημησουμε οποιαδηποτε στιγμη προς τον Κυριο, γνωριζοντας οτι παρολο που δεν ταλανιστηκαμε απο σκεψεις απιστιας , δεν ειχαμε το θαρρος να υπερασπιστουμε την πιστη μας; Αν εκαναν ετσι ολοι οι πρωτομαρτυρες και οι Αγιοι , αραγε θα υπηρχε Χριστιανισμος σημερα;

Και τωρα περναμε στην τριτη ερωτηση.  Εστω οτι αποφασιζουμε τον αλφα η τον βητα τροπο να πραξουμε. Αν αποφασισουμε να κοινωνησουμε, εφοσον μας εχει λεχθει απο την εγκοσμια εξουσια, δηλαδη τους επιστημονες και τον πρωθυπουργο να αποφυγουμε να το κανουμε, θα εχουμε να λογοδοτησουμε για τα πιστευω και τις πραξεις μας σε αυτην εδω την ζωη με ο,τι αυτο συνεπαγεται.
Αν αποφασισουμε να ακολουθησουμε την εγκοσμια εξουσια τοτε θα πρεπει να λογοδοτησουμε στο δικαστηριο της Θειας Δικης.

Ισως ακουγεται τραγικο , αλλα στην πραγματικοτητα ειναι η καθημερινοτητα διογκωμενη και απαλλαγμενη απο ωραιοτητες. Καθε μερα καλουμαστε να παρουμε αποφασεις που κρινουν την ηθικη μας και βαση ποιας φιλοσοφιας ή θρησκευτικου δογματος πορευομαστε στην ζωη μας. Καθε μερα , με τις σκεψεις μας και τις πραξεις μας παιρνουμε αποφασεις αυτου του ειδους ασχετα αν δεν το αντιλαμβανομαστε.

Κι εδω ακριβως καταληγω εγω και λεω πως εγω δεν μπορω να παρω αυτην την αποφαση για κανεναν αλλον παρα μονο για τον εαυτο μου. Θα ηθελα να ζω σε εναν ουτοπικο κοσμο, οπου ο καθενας θα επραττε με καλη προθεση και σωστη γνωση ετσι ωστε να υπηρχαν παντα τα καλυτερα θετικα αποτελεσματα. Ομως γνωριζω πολυ καλα, πως πολυ συχνα δεν υπαρχουν ουτε θετικες προθεσεις, ουτε σωστη γνωση .

Εγω σαν Ελινα θεωρω οτι σε αυτην την στιγμη για να αποφυγουμε τα χειροτερα θα πρεπει να καταπιεσουμε τις ελευθεριες μας και να θυσιασουμε τα θελω μας. Θα πρεπει να σκεφτουμε τον συνανθρωπο που θα αρρωστησει, τον συνανθρωπο που ειναι ηδη αρρωστος και λογω ιου θα μειωθουν οι ποροι του συστηματος και θα καταληξει να πεθανει μια ωρα αρχυτερα απο αλλες ηδη υπαρχουσες παθογενειες. Θεωρω πως πρεπει να σκεφτουμε ολο το κοστος που φερνει μια επιδημια, οχι μονο τον φυσικο θανατο ,την αρρωστια αλλα και το οικονομικο κοστος και το κοστος που θα φερει αυτο στην κοινωνια, στην ομονοια αναμεσα στους συνανθρωπους μας και εντελει στην προοδο και στην ευημερια του πλανητη ολοκληρου.

Εγω σαν Ελινα δεν θα μπορουσα ποτε να καταδικασω σε αναιτια ταλαιπωρια η ακομα και θανατο εναν ανθρωπο η ακομα και σε οικονομικη δυσχερεια η ακομα και σε κοινωνικη απομονωση για να τελεσω τα θρησκευτικα μου καθηκοντα. Δεν θελω να εξηγησω για ποιο απο τα τρια ερωτηματα καταληγω σε αυτο το συμπερασμα. Δεν χρειαζεται κανενας να απολογηθει στο πως θα απαντησει. Ομως θεωρω οτι πρωταρχικο μου καθηκον ως ανθρωπος ειναι να βοηθησω τον συνανθρωπο μου και πιστευω πως το να κοινωνησω αυτην την στιγμη δεν θα ωφελησει την κοινωνια. Θα ωφελησει μονο εμενα.Και αυτο το θεωρω καθαρα εγωιστικο και καθολου σωστο τροπο να προσεγγιζεις την θεια κοινωνια.  Η εντολη του Χριστου ηταν αγαπη πρωτα στον Θεο και μετα για τον συνανθρωπο. Το ξερω αυτο . Ομως εγω πιστευω οτι ο Θεος γνωριζει πολυ καλα τι κρυβεται μεσα στις καρδιες μας και οπως ο Χριστος με το παραδειγμα του θυσιαστηκε για εμας τους ανθρωπους, ετσι και εμεις οφειλουμε να κανουμε , ειδικα σε περιοδους κρισης και πανικου, σε περιοδους δοκιμασιας.

Περαστικα μας,
Ελινα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου